Tuvalet Eğitimi Gelişme - 102 Potty Train

Bu 1 hafta resmen fotoğraftaki hale geldik. Tam bittik beceremedik derken...

Sanki çok uzun zaman geçmiş gibi geliyor bana ama bunun en büyük sebebi uyku düzensizliği ve yoğun gündem nedeniyle olan zaman algısı bozulması.

Bez'i bırakma sürecini bir haftada tamamladık. 

Instagram hikayelerde gün gün paylaştığım süreci biraz daha detaylı ve gelecekte de bu süreci yaşayacak olanlar için buraya da yazmak istedim.

Kreşte zaten 1 hafta öncesinden öğretmeni “Bezin çok az kaldı Defne. Bundan sonra bez takmayacağız ve tuvalete gideceğiz” demişti.

Ben de Defne’ye aynı şeyi söyledim “Bezin çok az kaldı bundan sonra artık bez takmayacağız bana ya da babana söyle mutlaka tuvaletinin geldiğini istersen sen de kendin oturabilirsin lazımlığa”

Sonra işte şu yazıda yazdığım malzemelerle güzel bir tanışıklık içine girdik.

Lazımlığı zaten tanıştırmıştım. Çarşaflarının üzerine birlikte yatak pedlerini serdik. Külotlarını büyük bir heyecan gösterisiyle sevdik. Üzerindeki hayvanlara falan baktık Kedili olanları çok sevdi.

İlk Gün 8 kez lazımlığa oturdu Defne her seferinde yapmadan kalktı ve kalktıktan kısa bir süre sonra yaptı.

En sonunda pijama altlarını bile çıkardım bir elbise ve bir külotla günü devam ettirdik ve neden illa yaz dediklerini anladım. Neyse ki bizim ev sıcak ve yine neyse ki Defne zaten çabuk üşüyen bir çocuk değil. Fazlasıyla alışık ortada tişört şort gezmeye.

Öbür taraftan Stark’ın depresyonu sakinledi biraz ve eve bu süreçte hiç çiş yapmadı J Stark’a kocaman bir alkış istiyorum.

2. Gün tüm gün yollardaydık ve evdeki hiç kimse ne olacağını test etmeye hazır değildi beze geri döndük.

3. Gün ve Kreşte 1. Gün Defne 1 kez kaçırmış sonra öğle uykusundan sonra başarmış

Havai fişekler, alkışlar ve balonlarla kutlamış Kreş ahalisi Defne’nin başarısını J

Gece de takmadık yine alezler serildi, banyo yaptırdım Defne’ye, aldığım yeni pijamayı gösterdim ve giydirdim. Sonra zaten huysuzlandı ve erkenden uyumak istedi. Uyurken çiş yapmadı L

Ben yatarken onu uyandırmayı denedim, uyanmadı. Sonra ağlayarak uyandı ama yapmadı.

Bu arada ben bildiğiniz tavşan uykusundayım. Ha seslendi ha seslenecek uyuyamıyorum dalınca da en ufak bir dönse uyanıyorum.

Sabah 4’te anneeeeğğğğ diye seslendiğini duydum ama ben uykudan uyanmam gerektiğini algılayana kadar yanıma geldi. Ne kadar sürede geldi farkında değilim. Zaten yapıp mı uyanmıştı, yoksa uyandıktan sonra bana seslendi ben mi kaçırdım? Emin olamıyorum ama “Anne ben çiş yaptım” diye yanıma geldi.

Yataktaki alezler kupkuruydu yatağın yanında ayakta yapmış çişini L

Bu bile başarı sayılmalı diye düşündüm tabii ki yatak kupkuru üstü kuru sadece altını değiştirdik.

4. Gün sabah uyandık zaten aşırı yorgunduk gece hep bölük pörçük uyuduğumuz için ama yine de bir iki huysuzlansa da Defne Lazımlığa oturdu. Kafamın içinde sürekli şu şarkı dönüyordu

“…Sıkıştıysan, sıkıştıysan koş hemen tuvalete sonra devam et eğlenmeye…” 20 dakika lazımlıkta kaldı ama sonuç hiçbir şey yok. Alezlerden birini oto koltuğuna koyduk her ihtimale karşı kreşe gittik.

Stark hala iyi durumdaydı haftasonu hep birlikte zaman geçirmek iyi geldi sanırım çocuğuma hiç değilse evde birinin tuvaleti doğru yere gidiyordu.

Defne kreşte 2 kez evde 2 kez kaçırdı ama onun haricindekileri evde lazımlığa, kreşte tuvalete yapmayı başardı.

Bu gece bir önceki geceye göre daha sıkıntılıydı. Hepimiz yorgunduk artık. 1 kez yaptı üzerini değiştirdim. Üst değiştirirken hep ağlıyor L Ben de ona şarkı söyleyip sakinleştiriyorum. Şarkı söylemeyi hep sevmişimdir ama cart sesimi bu kadar ilgiyle dinleyen başka hiç kimse olmamıştı o nedenle daha bir keyifli söylüyorum ona J

Gece bir kez daha kaçırmış ama ne ağladı ne uyandı. Sabah bir gittim yanına sırtı falan nemli ama külot kupkuru nasıl oldu hiç anlamadım. Oluyormuş demek ki böyle şeyler. 

Yapmış baya uyanmak yerine üzerinde uyumaya devam etmiş. Sabah biraz mutsuz uyandı ben de ona anlattım “Hiç sorun değil temizleriz seni ama ıslanmışsın ve böyle uyumak seni hasta edebilir” dedim üstünü çıkartırken. O da bana baktı çişim geldi dedi. Hemen lazımlığa gitti kendisi.

Yine de Defne’ye bu süre zarfında hiç sesimi yükseltmedim. Nasıl yaptım ben de bilmiyorum. Normalde çok kolay parlayan, kolay sinirlenen sabırsız ben böyle geçişi süreçlerinde tam tersi bir insan oluyorum. Şu sabırlı halimi bütün davranış biçimimi etkilese ne hoş olurdu.

Arada biraz hayalkırıklığı tonuyla konuşuyor olmam da beni vahşi bir anne yapmıyordur sanırım.

Ses yükseltmeme konusunda Emre için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Kalktığım her sefer için 5 db Emre’yi güç bela uyandırıp gönderdiğim her sefer için sesim 10 db yükseliyor sanırım.

Birkaç gün içinde Defne’ye bağırmasak bile birbirimizle konuşurken aynı şeyin olmayacağından neredeyse eminim.

5. Gün Kreşte 3. Gün

Lazımlıkta otururken bir taraftan üstünü değiştiriyordum. Bir tane yeni limonlu bir çorap almıştım ona. “Bak tatlım bu çorabın yeni. Gördün mü bak üstündeki limonlar çok güzel. Eğer tüm gün tuvaletini söylersen belki akşama kadar çorabını giyebilirsin” dedim. Şansıma öğretmeni de birebir aynı şeyleri söylemiş Defne’ye ve bir mucize oldu. Defne o gün tüm tuvaletlerini kreşte tuvalete yaptı.

Perihan öğretmeni arayınca ben tabii bir danslar bir zıplamalar falan. Hatta o an için bazı şeyler bulaşık gibi başlayıncaya kadar zor galiba diye de yazdım...

Ama...

Akşam ev için aynı şeyi söyleyemeyeceğim

Bir kere fake çişler var hayatımızda. Çişim geldi diyor ama yapmıyor ki 20 dakika falan oturduğu oluyor. Gece de öyle sürekli uyandı. Çişim var diyor uyanıyor, yapmadan geri yatıyor. Uyurken yapıyor ağlıyor üstünü değiştirmek için izin vermiyor. Böyle sürüyor gidiyor.

Gece için hazır değil sanırım. Bunun da en büyük sebebi uyurken mutlaka süt içiyor ve çiş yapmak istemiyor yatmadan önce.

Kreşte tuvalete yapıyor acaba evde lazımlık rahatsız mı ediyor? 

6.Gün Kreşte 4. Gün 

Gece altını ıslatmalar konusunda pes etmeye bir kala.

Gündüz altına ıslatmanın bittiği gün

Dün ve bugün kreşte hiç çişini yapmadı diye not almışım.

Evde ve gece facia. Fake çişler, çişim var diyip uyanıp sonra yapmadan geri yatıp uyurken yapıyor. Uyanmak istemiyor, üstünü değiştirirken ağlıyor, sakinleşsin diye şarkı söylerken ayılıyor bu sefer geri uyumuyor böyle bir facia.

Uykusuz ve mutsuz ve agresif oldum yine. Defne'ye kızamıyorum ama kızmam gerekiyor bütün sinirim ve gerginliğim hop Emre'nin üstüne ama o daha da gergin çünkü bana ben hazır değilim biraz daha bekleyelim demişti.

Beni bekledik aslında onu neden beklemedik ki? Şimdi ona da kızamam hop yine kendi içime.

Ertesi gün Cuma ay pardon o bugün oluyor yani gece boyunca 2 saat kesintisiz uyumayınca gün kavramı da kalmadı.

7. Gün Kreşte 5. Gün  

Ve evet ben yorgun Emre yorgun biz mutsuz. Ve evsiz(ama bu başka bir yazı konusu)

Sonuç sinir küpü başladık güne Defne'ye gülen suratlar aynı Joker gibi gezeceğimiz gün bugün. Kartlardaki değil Batman'deki Joker.

Kreşte haberler iyi hiç çiş kaçırmamış. Akşam kreşe gittim. "Bittim ben bu haftasonu da deneyeceğim ama olmuyorsa olmuyor gece bez ya da alıştırma külodu giydiririm. Gündüz beze geri dönmeye gerek yok ama gece ne benim mecalim var ne Emre'nin bittik biz. Zaten bizi geçtim Defne mutsuz. Uykusuzluktan huysuz bir çocuk oldu çıktı. Uyuyamıyorki. Ya ben dürtüyorum kaldırıyorum, ya ıslanıyor kalkıyor çocuğumun sinirleri harap vallahi son 2 gün" dedim. Hatta kreşte Defne'nin kankası da aynı durumda onun annesi ile de konuştum o da bitap durumdaymış o da bağlayacağım ben dedi birbirimizi gaza getirdik. Ama ona da dedim 2 gün daha denerim baktım olmuyor Pazar gecesi beze döneriz diye.

O gece Defne hiç yatağını ıslatmadı. Ve ertesi gece de...

Devamı bir sonraki yazıda...

BEZ’E BAY BAY! TAŞINABİLİR LAZIMLIĞA HAY HAY 😊