Onun Babalık Sanatı (Savaşı)

23 Nisan 2016 İlk Piknik-Şile Yolu 

Başka birinin babalığında iyileşir mi insan?

İyileşebilirmiş! 

Dünya'nın gelmiş geçmiş en saçma günüydü babalar günü.

Böyle bir mertebe niye vardı ki zaten. Hele ki bir de koruyup kollamıyorsa, akıl vermiyorsa, her şeyi çocuğun tüm bakımını, derdini, tasasını, hastalığını, sağlığını, harçlığını, geleceğini anne üstleniyorsa...

Bazı zamanlarda arayıp akıl almak istiyorum, ilişkiler konusunda, ebeveynlik konusunda. Dönüp dolaşıp onunla olan sorunumu bile onunla konuşuyorum yine. 

Çünkü bir rol model bulmak zor.

Lisede, üniversitede falan arkadaşlarım babalarını kaybettiler. 

Çok üzüldüm hepsi için, gözyaşı döktükleri ve ömür boyu özleyecekleri ve eksikliğini hissedecekleri babaları istemedikleri halde gidiyordu. 

Hep sorardım kendime neden benimki değil de onlarınki diye. 

Gerçekten böyle düşünüyorum. 

Bir çoğunuz anlamayacaksınız bu düşüncemi. 

Girdiği, elinin değdiği tüm hayatları sömüren, çevresine zarardan başka hiç bir şey vermeyen bir adamdı benim şansıma düşen. 

Buna rağmen hayat bir yerden alır başka bir yerden verir ya insana bana da hep sosyal çevreden ve ailemin geri kalanından verdi. 

Tüm kabus taraflarına rağmen aydınlık anılarım çoğunlukta bir çocukluğum oldu yine de. 

Belki de en başından bardağın yarısı dolu demeyi seçtiğim için ben şimdi böyle yorumluyorum. 

30 yaşında net bir şekilde söyleyebilirim ki hayatta

İnsanın ne yaşadığı değil önemli olan, 

ne görmek ve ondan ne öğrenmek istediğidir 

Babası gibi erkekleri seçermiş ya insan, ben hep kendime tam tersi neyse onu bulmam gerektiğini söyledim

Sonra işte hayat oradan oraya aldı, buradan buraya savurdu ve beni ona kavuşturdu.

Kendi hikayemi bile detay anlatamazken ve karanlık taraflarını kendime saklarken hala onunkini hiç yazamam buraya ama ben ne yaşadıysam baba varken yok o da benzer şeyler yaşamış. 

Hayat onu bir de bir kere değil iki kez baba konusunda sınamış.

O sınavlarının ikisini de geçmiş, baba vasfıyla ortada gezinenler sınıfta kalmışlar onun yanında

Eğer bu kadar kötülüğe rağmen bir insan hala iyi olmak için çabalıyorsa, kimse bana kalkıp da 

"çok zor bir çocukluğu ve geçmişi oldu ondan böyle kötü oldu" demesin. 

Kötü olmak da iyi olmak da bir seçim şu hayatta. 

Bazı insanlar kötü ve bencil olmayı seçiyor ve bazı insanlar da yaşadıkları ve gördükleri tüm kötülüklere rağmen iyi olmak için korkunç bir çaba sarf ediyorlar.

Ve o çabanın sonunda

bir insana baba olmak ancak bu kadar yakışabilirdi zaten

Yedirdi, içirdi, uyuttu, altını değiştirdi, temizledi, yıkadı (bazen kendi de uyuya kaldı)

Kitap okudu, dalından erik topladı, denize girdi (sadece kendi ıslanıp çıktı)

Bir çiçeğin canlı olduğunu, Stark'a vurulmaması gerektiğini konuşarak sabırla anlattı.
(elinden tutup çiçeği onunla beraber sevdi.) 

Elinden tuttu, kaldırdı, yarasını öptü. (bazen de onunla beraber ağladı)

İlk Babalar Günü Haziran 2016 Tuzla

Stark'a da eşit davranması gerektiğini kendi davranışlarıyla öğretiyor ya asıl, en çok orada vuruluyorum ona. 

İnsan olduğumuz için sadece bu dünyadaki diğer canlılara üstünlüğümüz yok aslında. 

(Sadece cinsiyetimizden dolayı birbirimize üstünlüğümüz olmadığı gibi)

Yeni dünya diyorlar ya yeni doğan çocuklara

Bizim yeni dünyamız daha sakin, daha güvenli, daha özgür, daha eşit, daha güçlü büyüyor sanki 

Daha bir umutlu bakıyorum olası dünyaya sayesinde

Onun babalığında iyileşiyorum

Stark 2 Yaşında Ağustos 2016 Tuzla

Şubat 2016 Ataşehir Şifa Hastanesi

Arada onların ilişkisini izlerken kendi çocukluğum geliyor gözümün önüne

İyi ki diyorum iyi ki onu seçmişim her şeye rağmen

Aralık 2016 Tuzla

İnsanız hayat hiç kolay değil. Çok zorlandığımız zamanlar oluyor. Bazen insan bazı durumlarda sadece o anda olan biten için değil yaşı kadar yükün ve anının da getirdiği yükle tepki veriyor. Bizim yükümüz çok ağır ya, yine de olmayı seçtiği baba için kutluyorum onun babalar gününü.

Önündeki tüm kötü örneklere rağmen iyi bir baba olmayı kendi kendine öğrendiği için,

Kötü örneklerin bile hatalarından, kendine iyi ve doğruları bulup çıkardığı için, 

Ocak 2017 Tuzla

Baba olma sanatıdır ya hani, yeri gelip kendi deneyimleriyle savaşarak, bu işi layıkıyla yapabildiği için kutluyorum.

Çocuklar bir gecede büyümüyor, her yaşın farklı ihtiyacı farklı kuralları, farklı oyunları olacak

Her yaşın farklı zorlukları, farklı yarışları, farklı acıları, farklı yaraları olacak

Birlikte öğrendiğiniz nice yıllarınız, huzurla, sağlıkla kutladığınız nice babalar gününüz olsun.

Babalığı yıllarca hakkıyla yapabilmen dileğiyle hayatım

Emre UZUN'a

18.06.2017 

Babalar Günü

eDde's