Anne Olmaya Nasıl Karar Verdim?

Düğün günümüzde emzik hediye etmişlerdi...

Şaka yapmıyorum, resmen düğünümüzde açtığım bir paketten kucağıma 1 de değil tam 2 adet emzik düştü...

Zaten evlenme fikrine bile alışamamış olan bu bünyeye ne hissettirdiğini anlatmanın bir yolu var mı, bilmiyorum...

Çalışacaktım, hedeflerim vardı...

Tam bir yapılacaklar listesi insanı olduğum için listemdekiler olmadan çocuk falan düşünemezdim...

Evlendik ve ben çocuk fikrini aklımdan bile geçirmiyordum..

Torun diyene çok güzel orkidelerim var diyordum, olmaz mıydı?:) 

1,5 sene böyle geçti "ne zaman? ne zaman?" bitmek bilmeyen sorular...

Birinciyi yapmıyorsak daha ikinciyi ne zaman yapacaktık?

Ve insanlar ah o insanımız, iyi niyet mi desem, fitne fesatlık dedikodu malzemesi arıyor mu desem, düşüncesiz kafası mı çalışmıyor desem ne desem bilemedim severim ben her türlüsünü ama asla bir durları bir sınırları bir susları yoktur...
Sorarlar öyle "bekleyip de ne olacak yani?" yaa arada bir es ver de düşün teyze bir sürü insan çocuk sahibi olamıyor o öyle hop dediğinde olan bir şey değil ki. Belki deniyorum olmuyor, belki bunalıma girdim çocuğum olmuyor diye intiharın eşiğindeyim... Ben bunların hiçbiri değilim ama sırf bu yüzden bunalıma giren doktor doktor gezen hiçbir sağlık problemi yokken hacıya hocaya üfürükçüye kısacası dolandırıcı fırsatçı insan sürüsüne bir sürü para kaptıran insanların ülkesi burası...
Bu yüzden oluyor, toplum baskısı insanın normal düşünme yetisini yok ediyor bir süre sonra...

Ama bende böyle olmadı... tüm sorulara inat yapılacak listem ortada olduğu gibi duruyordu...
Gezilecek yerler yapılacak tatiller, alınacak şeyler vardı ve çocuk henüz öncelik planım değildi...

1,5 senenin sonunda ailemize o geldi :)

Adını #Stark koyduk. Herkes Game of Thrones zannediyor ama o adını aslında Tony Stark'dan namı diğer Iron Man'den alıyor...

Gerçekten öyle demir gibi bir çocuk bizim patili...  

Ben çalışmaya devam ediyorum yapılacak listem olduğu gibi olmasa da baya durduğu gibi duruyor...

Sonra biz gezmeye başladık hem de Stark'la birlikte. Tatil planı yaparken onu da dahil ediyorduk. Otele gideceğiz mesela köpek kabul eden yerleri arayıp önce onun için rezervasyon yapıyorduk.
Köpek işte diyip geçmeyin diğer erkek köpeklerle geçinemez, bisikletlerden ödü kopar ve araba tutar bizimkisini. Mamasını düşün, yeme içmesini düşün, akşam bir plan yapacak olsak onu bir yere bırakmamız lazım onu düşün ciddi ciddi çocuklanmışız biz sonradan farkettim... Torun diyene alın size torun, Çocuk sorana bizim yakışıklı mı yakışıklı bir oğlumuz var diyoruz açıyoruz fotoğraflarını. İnternette en çok tıklanan videolar köpek videoları olabilir ama senin evinde baktığını öğrenince insanlar sana o videoları izlediğinde verdiği tepkiyi vermiyor... Suratını buruşturanlar mı dersin, onay vermeyenler mi dersin, sanki izin alıyorsun ondan!Komik bi milletiz biz(!)

Öyle böyle Stark bir Ağustos günü girmişti hayatımıza ve aslında tam olarak 10 aylıktı bir kardeşi olacağını öğrendiğimizde :)

Ve her şey çok ani oldu.
Bir sabah uyandım eşimin yanına gittim ve

"Ben çocuk istiyorum" dedim

Bana baktı ve "Kolay gelsin kendi kendine oluyor muymuş o?" dedi ben kahkaha attım
"Sen hazır mısın?" dedim "ben zaten hazırdım da senin keyfini bekliyorduk" dedi.

Ve bence zaten kesinlikle kadın karar vermeliymiş ama bu başka bir yazının konusu olacak çok yüksek ihtimalle..

Neyse işte! Öyle gökten zembille inmişti sanki. Hazır hissediyordum kendimi. Yapılacaklar listem hiç bitmiyor hep revize oluyordu ama o gün ben anne olmak istemiştim... Doktora gittim sağlığım çok şükür yerindeydi.. Ve bir kaç ay sonra anne olacağımı öğrendim...


Siz ne bekliyordunuz ciddi bir program mı? O aradığınızı bu sayfada bulamazsınız :)
Ne de olsa köpekli, bebekli, gezmeyi seven, çalışan, her şeye yetişirim ben kafasında on parçaya bölünüp on parçanın onunu da başka bir yerde unutup sonra toplanmasını bekleyen kadınım ben...